Urodził się w wielodzietnej rodzinie organisty kościelnego Stanisława i Michaliny z domu Dmochowskiej. Miał dwóch braci: Józefa i Tadeusza. Poza tym rodzice wychowywali również czwarte dziecko, krewnego, sierotę Piotra Michałowskiego.
Dzień po urodzeniu 13 lutego 1916 został ochrzczony w parafii rzymskokatolickiej p.w. Wniebowzięcia NMP w Kołakach Kościelnych. Rodzicami chrzestnymi byli ks. Stanisław Koćmierowski i Katarzyna Hamerszmit. Nadano mu wtedy imiona Kazimierz Aleksander.
Matka ks. Kazimierza podczas II wojny światowej należała do Armii Krajowej, ps. Mamusia, uczestniczyła aktywnie w ruchu oporu, została dwukrotnie odznaczona Srebrnym (1943) i Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami (1944).
Sługa Boży ks. Kazimierz Hamerszmit w wieku sześciu lat poszedł do szkoły powszechnej w Kołakach Kościelnych, w której uczył się cztery lata, a następnie 1 września 1926 rozpoczął naukę w gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Łomży, które ukończył 25 czerwca 1934 otrzymując świadectwo dojrzałości.
Idąc za głosem powołania, będąc członkiem Sodalicji Mariańskiej, 20 lipca 1934 wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Łomży i po pięcioletnich studiach dn. 30 kwietnia 1939 przyjął święcenia kapłańskie z rąk bp. Stanisława Kostki Łukomskiego w katedrze łomżyńskiej.
Po święceniach kapłańskich z dniem 12 czerwca 1939 roku został wikariuszem w parafii p.w. św. Stanisława w Dobrzyjałowie, a następnie od 1 września 1939 został wikariuszem w parafii p.w. św. Jakuba Apostoła w Bakałarzewie, gdzie zastał go wybuch II Wojny Światowej.
Dnia 7 kwietnia 1940 roku został aresztowany wraz z innymi duchownymi przez hitlerowców i przewieziony do Suwałk, po czym 12 kwietnia do obozu przejściowego w Działdowie, a następnie 5 maja do obozu w Sachsenhausen, skąd 14 grudnia został przewieziony do obozu KZ Dachau - otrzymał tam nr obozowy: 22575.
Wojsko amerykańskie wyzwoliło obóz koncentracyjny KZ Dachau 29 kwietnia 1945, ale wkrótce bo 12 maja 1945 ks. Kazimierz zachorował na tyfus. Po leczeniu 12 lipca tegoż roku opuścił szpital obozowy, przybywając następnie do Ośrodka Polskiego we Freimann, a 5 sierpnia 1945 podjął pracę duszpasterską w Polskim Ośrodku w Norymberdze i następnie w Coburgu, gdzie był kapelanem szpitalnym.
W końcu kwietnia 1946 powrócił do Polski, do macierzystej diecezji - łomżyńskiej, a od 10 maja 1946 zostaje wikariuszem parafii w Zambrowie, z 1 lipca 1946 jest przeniesiony do parafii w Grajewie. Dnia 1 października zostaje przeniesiony do Ostrołęki, a wkrótce do Augustowa. 12 października 1948 decyzją bp. Stanisława Kostki Łukomskiego został mianowany sekretarzem Kurii Diecezjalnej w Łomży, ale 4 października składa rezygnację z tej funkcji tłumacząc się złym stanem zdrowia. Biskup uwzględnił prośbę, ale wkrótce przeniósł z powrotem ks. Hamerszmita do Ostrołęki. Dnia 26 maja 1952 został przeniesiony z Ostrołęki do Rutek na miejsce aresztowanego wcześniej ks. proboszcza Czesława Dziondziaka, ale wkrótce 4 sierpnia został przeniesiony do Łomży na stanowisko wikariusza oraz jednocześnie notariusza Sądu Biskupiego.
Od 14 sierpnia 1959 został wikariuszem parafii p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła w Suwałkach, a następnie 10 sierpnia 1966 został mianowany proboszczem parafii św. Aleksandra, pełniąc ponadto od 23 marca 1985 obowiązki dziekana. W latach 1970–1985 był kanonikiem łomżyńskiej kapituły katedralnej. 22 listopada 1975 został prałatem Jego Świątobliwości. Od 22 października 1976 był spowiednikiem domu zakonnego Zgromadzenia Sióstr św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Suwałkach, a w okresie od 1 października 1985 do 1 marca 1987 był kapelanem Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego im. Wacława Zajączkowskiego w Suwałkach.
1 lipca 1986 przeszedł na emeryturę. Zmarł 5 lutego 1996 w szpitalu w Suwałkach. Został pochowany zgodnie z wolą wyrażoną w testamencie w krypcie kaplicy cmentarnej przy ul. Bakałarzewskiej w Suwałkach. Dnia 6 lutego 2019 roku ciało Sł. Bożego Ks. Kazimierza Hamerszmita zostało przeniesione do konkatedry św. Aleksandra w Suwałkach.
