W niedzielę 2 kwietnia przypada 18. rocznica śmierci, papieża św. Jana Pawła II. Z tej racji, a także w ramach solidarności i obrony dobrego imienia Papieża Polaka, o 11:30 pod Jego pomnikiem przy kościele św. Aleksandra odbędzie się „Anioł Pański ze św. Janem Pawłem II”. Jest to inicjatywa środowisk patriotycznych pod patronatem Posła na Sejm RP Pana Jarosława Zielińskiego.
Niedziela Palmowa czyli Męki Pańskiej rozpoczyna Wielki Tydzień. Jak wynika z samej nazwy, w tę niedzielę wspominamy dwa wydarzenia: tryumfalny wjazd Jezusa do Jerozolimy na kilka dni przed Paschą oraz Mękę Chrystusa. Połączenie dwóch różnych wydarzeń, chronologicznie odległych od siebie o kilka dni, może dziwić.
Rozpoczynamy obchody Wielkiego Tygodnia. Niedziela Palmowa wprowadza nas w dwie tajemnice, o czym mówi jej nazwa: Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej. Wspominamy więc nie tylko uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy, ale także wydarzenia związane z jego męką i krzyżem.
Wielki Czwartek to dzień Eucharystii, której celebrację przedłużamy w adoracji Najświętszego Sakramentu. Adorujemy Pana jak uczniowie w ogrodzie Oliwnym, pomimo braku czasu i zniechęcenia, by towarzyszyć Panu w tych ważnych chwilach. Dzień ten związany jest z wieloma wyjątkowymi obrzędami.
Wielki Piątek, dzień śmierci naszego Pana. On, który „nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, ale ogołocił samego siebie i stał się posłuszny do śmierci i to śmierci na krzyżu” pokazuje, jak nas kocha. Wobec takiej deklaracji miłości zostają nam dwie rzeczy: Przyjąć ją, w ciszy kontemplując, jak wielkie rzeczy nam Pan uczynił i być za to wdzięcznymi. Codziennie, nie tylko w Wielki Piątek.
Żyć tak, jak prosił Pan: „Miłujcie się wzajemnie, jak Ja was umiłowałem”. Już nie jest to poza naszym zasięgiem, Pan Jezus przez krzyż nam to wszystko umożliwił. Tylko czy ja chcę skorzystać?
Istotą charyzmatu Wspólnoty Szkaplerznej jest dążenie do coraz głębszego zjednoczenia z Bogiem. Pomocą w tym dążeniu jest Maryja Dziewica, której cnoty powinniśmy naśladować, zgodnie ze swoim stanem.
Rodzinę Szkaplerzną, która powstała przy parafii pw. św. Aleksandra, w październiku 2003 r. tworzą osoby, które są rejestrowane w „Księdze Szkaplerznej” (obecnie ok. 1200 osób), automatycznie po przyjęciu do Szkaplerza.
Do Rodziny przy naszej parafii należą wszystkie osoby z Suwałk, a także wiele osób spoza, które przebywały w czasie wakacji – 16 lipca, we wspomnienie Matki Bożej z Góry Karmel, w naszym regionie.
20 lipca 2005 r. w czasie peregrynacji relikwii św. Teresy od Dzieciatka Jezus, na mocy edyktu wydanego przez Watykan zostało powołane Bractwo Szkaplerzne.
Bractwo jest wspólnotą osób noszących szkaplerz, które dążą do doskonałej miłości w świecie, zgodnie z duchem Zakonu Karmelitańskiego, uczestniczą czynnie i systematycznie w życiu oraz duchowości wspólnot parafialnych i Zakonu Karmelitańskiego. Obecnie do Bractwa należy 7 osób. Opiekunem Wspólnoty Szkaplerznej jest ks. Szymon Klimaszewski.
Spotkania formacyjne członków Wspólnoty prowadzone są w każdą trzecią sobotę miesiąca po Mszy św. o godz. 18.00. Co roku przed wspomnieniem Matki Bożej z Góry Karmel odmawiana jest Nowenna z licznym udziałem wiernych.
Przynależność do Wspólnoty Szkaplerznej wiąże się z pewnymi przywilejami. Jednym z nich jest tzw. „przywilej sobotni”, który mówi, że „każdy kto pobożnie nosi szkaplerz i zachowuje czystość według stanu zostanie wybawiony z czyśćca w pierwszą sobotę po swojej śmierci”.
Osoby noszące Szkaplerz mają także obowiązki:
1. Naśladować cnoty Matki Najświętszej i szerzyć Jej cześć.
2. Dniem i nocą nosić na sobie Szkaplerz.
3. Odmawiać codziennie modlitwę naznaczoną w dniu przyjęcia do Szkaplerza (zazwyczaj „Pod Twoją obronę”).
4. Czynić dobrze bliźnim.
Więcej o Szkaplerzu znajdziesz TUTAJ.