Obecny od początku Kościoła
Diakonat jako powołanie i urząd był obecny w Kościele od jego początków. Wystarczy otworzyć Nowy Testament, aby się o tym przekonać. Św. Paweł charakteryzując sylwetkę diakona tak napisze: Diakonami winni być ludzie godni, w mowie nieobłudni, nie nadużywający wina, niechciwi brudnego zysku, [lecz] utrzymujący tajemnicę wiary w czystym sumieniu. I oni niech będą najpierw poddawani próbie, i dopiero wtedy niech spełniają posługę, jeśli są bez zarzutu. [...] Diakoni niech będą mężami jednej żony, rządzący dobrze dziećmi i własnymi domami. (1 Tym 3, 8-10, 12).
„Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary, składają jej wierni uwielbień swych dary”. Wielkanoc to afirmacja życia, radości i nadziei! Gdy wraz z niewiastami idziemy do grobu i widzimy, że jest pusty, na usta ciśnie się tylko jedno słowo: „Alleluja!”. Rzeczywiście, prawdziwie Pan zmartwychwstał!
„A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”
(Mt 28,20b)
Drodzy Parafianie! Mili Goście!
Chrystus prawdziwie zmartwychwstał! Wielka jest ta noc – noc zmartwychwstania Pańskiego – dla świata, dla całej ludzkości i dla każdego z nas. Jak co roku na nowo przeżywamy i radujemy się nadejściem Wielkanocy – świętem zmartwychwstania Chrystusa!
Istotą charyzmatu Wspólnoty Szkaplerznej jest dążenie do coraz głębszego zjednoczenia z Bogiem. Pomocą w tym dążeniu jest Maryja Dziewica, której cnoty powinniśmy naśladować, zgodnie ze swoim stanem.
Rodzinę Szkaplerzną, która powstała przy parafii pw. św. Aleksandra, w październiku 2003 r. tworzą osoby, które są rejestrowane w „Księdze Szkaplerznej” (obecnie ok. 1200 osób), automatycznie po przyjęciu do Szkaplerza.
Do Rodziny przy naszej parafii należą wszystkie osoby z Suwałk, a także wiele osób spoza, które przebywały w czasie wakacji – 16 lipca, we wspomnienie Matki Bożej z Góry Karmel, w naszym regionie.
20 lipca 2005 r. w czasie peregrynacji relikwii św. Teresy od Dzieciatka Jezus, na mocy edyktu wydanego przez Watykan zostało powołane Bractwo Szkaplerzne.
Bractwo jest wspólnotą osób noszących szkaplerz, które dążą do doskonałej miłości w świecie, zgodnie z duchem Zakonu Karmelitańskiego, uczestniczą czynnie i systematycznie w życiu oraz duchowości wspólnot parafialnych i Zakonu Karmelitańskiego. Obecnie do Bractwa należy 7 osób. Opiekunem Wspólnoty Szkaplerznej jest ks. Szymon Klimaszewski.
Spotkania formacyjne członków Wspólnoty prowadzone są w każdą trzecią sobotę miesiąca po Mszy św. o godz. 18.00. Co roku przed wspomnieniem Matki Bożej z Góry Karmel odmawiana jest Nowenna z licznym udziałem wiernych.
Przynależność do Wspólnoty Szkaplerznej wiąże się z pewnymi przywilejami. Jednym z nich jest tzw. „przywilej sobotni”, który mówi, że „każdy kto pobożnie nosi szkaplerz i zachowuje czystość według stanu zostanie wybawiony z czyśćca w pierwszą sobotę po swojej śmierci”.
Osoby noszące Szkaplerz mają także obowiązki:
1. Naśladować cnoty Matki Najświętszej i szerzyć Jej cześć.
2. Dniem i nocą nosić na sobie Szkaplerz.
3. Odmawiać codziennie modlitwę naznaczoną w dniu przyjęcia do Szkaplerza (zazwyczaj „Pod Twoją obronę”).
4. Czynić dobrze bliźnim.
Więcej o Szkaplerzu znajdziesz TUTAJ.