Niedziela Słowa Bożego została ustanowiona przez papieża Franciszka na mocy Listu apostolskiego w formie motu proprio „Aperuit illis” wydanego 30 września 2019 r. Odbywa się co roku w trzecią niedzielę okresu zwykłego. Ojciec Święty, ustanawiając Niedzielę Słowa Bożego, akcentuje rolę Kościoła jako wspólnoty, w której Słowo Boże winno być odczytywane, rozważane, kontemplowane i którym Kościół się modli.
"Panie Boże, wspieraj naszych dziadków. Kiedy przybywa im lat, niech wciąż będą dla swojej rodziny mocnymi filarami wiary ewangelicznej, stróżami szlachetnych wartości rodziny, żywymi skarbcami trwałych tradycji religijnych". Benedykt XVI
W Tygodniu Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan przypominamy sobie słowa Jezusa, który przed swoją męką i śmiercią modlił się o jedność swoich uczniów. Modlitwa ta kieruje nasze spojrzenie na cały Kościół Chrystusowy, aby budowanie jedności rozpoczynać od małych ojczyzn, którymi są nasze domy, rodziny, środowiska pracy, nauki. Niech nasza modlitwa w Tygodniu Modlitw o Jedność będzie gojeniem ran, zadanych Chrystusowi poprzez podziały wśród chrześcijan.
Dzień Judaizmu w Kościele katolickim w Polsce został ustanowiony przez Episkopat Polski w 1997 r. Jest on obchodzony w przeddzień rozpoczęcia Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan, a więc 17 stycznia. Jego celem jest rozwój dialogu chrześcijańsko-żydowskiego, a także modlitwa i refleksja nad związkami obu religii. Po raz pierwszy Dzień Judaizmu obchodzono w 1998 r. pod hasłem “Kto spotyka Jezusa Chrystusa, spotyka judaizm”. Co roku centralne obchody tego Dnia odbywają się w jednym z polskich miast.
„Jan zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa i rzekł: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: „Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi".
Istotą charyzmatu Wspólnoty Szkaplerznej jest dążenie do coraz głębszego zjednoczenia z Bogiem. Pomocą w tym dążeniu jest Maryja Dziewica, której cnoty powinniśmy naśladować, zgodnie ze swoim stanem.
Rodzinę Szkaplerzną, która powstała przy parafii pw. św. Aleksandra, w październiku 2003 r. tworzą osoby, które są rejestrowane w „Księdze Szkaplerznej” (obecnie ok. 1200 osób), automatycznie po przyjęciu do Szkaplerza.
Do Rodziny przy naszej parafii należą wszystkie osoby z Suwałk, a także wiele osób spoza, które przebywały w czasie wakacji – 16 lipca, we wspomnienie Matki Bożej z Góry Karmel, w naszym regionie.
20 lipca 2005 r. w czasie peregrynacji relikwii św. Teresy od Dzieciatka Jezus, na mocy edyktu wydanego przez Watykan zostało powołane Bractwo Szkaplerzne.
Bractwo jest wspólnotą osób noszących szkaplerz, które dążą do doskonałej miłości w świecie, zgodnie z duchem Zakonu Karmelitańskiego, uczestniczą czynnie i systematycznie w życiu oraz duchowości wspólnot parafialnych i Zakonu Karmelitańskiego. Obecnie do Bractwa należy 7 osób. Opiekunem Wspólnoty Szkaplerznej jest ks. Szymon Klimaszewski.
Spotkania formacyjne członków Wspólnoty prowadzone są w każdą trzecią sobotę miesiąca po Mszy św. o godz. 18.00. Co roku przed wspomnieniem Matki Bożej z Góry Karmel odmawiana jest Nowenna z licznym udziałem wiernych.
Przynależność do Wspólnoty Szkaplerznej wiąże się z pewnymi przywilejami. Jednym z nich jest tzw. „przywilej sobotni”, który mówi, że „każdy kto pobożnie nosi szkaplerz i zachowuje czystość według stanu zostanie wybawiony z czyśćca w pierwszą sobotę po swojej śmierci”.
Osoby noszące Szkaplerz mają także obowiązki:
1. Naśladować cnoty Matki Najświętszej i szerzyć Jej cześć.
2. Dniem i nocą nosić na sobie Szkaplerz.
3. Odmawiać codziennie modlitwę naznaczoną w dniu przyjęcia do Szkaplerza (zazwyczaj „Pod Twoją obronę”).
4. Czynić dobrze bliźnim.
Więcej o Szkaplerzu znajdziesz TUTAJ.