W Tygodniu Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan przypominamy sobie słowa Jezusa, który przed swoją męką i śmiercią modlił się o jedność swoich uczniów. Modlitwa ta kieruje nasze spojrzenie na cały Kościół Chrystusowy, aby budowanie jedności rozpoczynać od małych ojczyzn, którymi są nasze domy, rodziny, środowiska pracy, nauki. Niech nasza modlitwa w Tygodniu Modlitw o Jedność będzie gojeniem ran, zadanych Chrystusowi poprzez podziały wśród chrześcijan.
Dzień Judaizmu w Kościele katolickim w Polsce został ustanowiony przez Episkopat Polski w 1997 r. Jest on obchodzony w przeddzień rozpoczęcia Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan, a więc 17 stycznia. Jego celem jest rozwój dialogu chrześcijańsko-żydowskiego, a także modlitwa i refleksja nad związkami obu religii. Po raz pierwszy Dzień Judaizmu obchodzono w 1998 r. pod hasłem “Kto spotyka Jezusa Chrystusa, spotyka judaizm”. Co roku centralne obchody tego Dnia odbywają się w jednym z polskich miast.
„Jan zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa i rzekł: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: „Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi".
Jak co roku, w bliskości świąt Bożego Narodzenia z przesłaniem Dobrej Nowiny o Jezusie śpieszą Kolędnicy Misyjni. Setki dzieci, rodziców, opiekunów i animatorów zaangażowanych w działalność Papieskich Dzieł Misyjnych Dzieci angażują się, w tę niezwykłą misyjną akcję, w łączności z Ojcem Świętym. Wyruszają do domów, aby dzielić się radosną Nowiną o Nowonarodzonym Jezusie. Opowiadają o życiu dzieci w różnych częściach świata, często potrzebujących naszej pomocy. Tradycyjnie też kwestują na rzecz dzieci w krajach misyjnych.
Istotą charyzmatu Wspólnoty Szkaplerznej jest dążenie do coraz głębszego zjednoczenia z Bogiem. Pomocą w tym dążeniu jest Maryja Dziewica, której cnoty powinniśmy naśladować, zgodnie ze swoim stanem.
Rodzinę Szkaplerzną, która powstała przy parafii pw. św. Aleksandra, w październiku 2003 r. tworzą osoby, które są rejestrowane w „Księdze Szkaplerznej” (obecnie ok. 1200 osób), automatycznie po przyjęciu do Szkaplerza.
Do Rodziny przy naszej parafii należą wszystkie osoby z Suwałk, a także wiele osób spoza, które przebywały w czasie wakacji – 16 lipca, we wspomnienie Matki Bożej z Góry Karmel, w naszym regionie.
20 lipca 2005 r. w czasie peregrynacji relikwii św. Teresy od Dzieciatka Jezus, na mocy edyktu wydanego przez Watykan zostało powołane Bractwo Szkaplerzne.
Bractwo jest wspólnotą osób noszących szkaplerz, które dążą do doskonałej miłości w świecie, zgodnie z duchem Zakonu Karmelitańskiego, uczestniczą czynnie i systematycznie w życiu oraz duchowości wspólnot parafialnych i Zakonu Karmelitańskiego. Obecnie do Bractwa należy 7 osób. Opiekunem Wspólnoty Szkaplerznej jest ks. Szymon Klimaszewski.
Spotkania formacyjne członków Wspólnoty prowadzone są w każdą trzecią sobotę miesiąca po Mszy św. o godz. 18.00. Co roku przed wspomnieniem Matki Bożej z Góry Karmel odmawiana jest Nowenna z licznym udziałem wiernych.
Przynależność do Wspólnoty Szkaplerznej wiąże się z pewnymi przywilejami. Jednym z nich jest tzw. „przywilej sobotni”, który mówi, że „każdy kto pobożnie nosi szkaplerz i zachowuje czystość według stanu zostanie wybawiony z czyśćca w pierwszą sobotę po swojej śmierci”.
Osoby noszące Szkaplerz mają także obowiązki:
1. Naśladować cnoty Matki Najświętszej i szerzyć Jej cześć.
2. Dniem i nocą nosić na sobie Szkaplerz.
3. Odmawiać codziennie modlitwę naznaczoną w dniu przyjęcia do Szkaplerza (zazwyczaj „Pod Twoją obronę”).
4. Czynić dobrze bliźnim.
Więcej o Szkaplerzu znajdziesz TUTAJ.